Georges Brugmann (1829-1900)

Georges Brugmann, van Duitse herkomst, stamde uit een geslacht van griffiers, notarissen en dominees. Tegen het einde van de 18de eeuw vestigde zijn vader, Frederik-Wilhem, zich te Verviers. Hij richtte er een wolfabriek op en stichtte er later de bank «Brugmann en Zonen».

Deze grote weldoener werd in 1829 geboren te Verviers. Hij had niet enkel een grote belangstelling voor de ontwikkeling van het spoorwegennet in België, maar hij was ook nauw betrokken bij de financiering van de economische en industriële ontwikkeling van Congo. Hij was bovendien consul van Groot-Brittannië, Noorwegen en Zweden. Vanaf 1865 was hij lid van het Consis­torie van de Protestantse Kerk van Brussel.

Gedurende zijn hele leven was Georges Brugmann een van de belangrijke weldoeners in Brussel. Hij financierde o.a. het toevluchtsoord voor ouderlingen van de Protestantse Kerk naast het toevluchtsoord «Ter Ursulinen» voor de Raad van de Godshuizen van Brussel. Hij schonk belangrijke bedragen voor de ondersteuning van ziekenhuizen en ouderlingentehuizen.

Georges Brugmann had een ruime stedenbouwkundige belangstelling. Bewijzen hiervan zijn de realisatie van de Longchampslaan, de huidige Winston Churchillaan naast talrijke andere belangrijke lanen zoals de Brugmannlaan, de Messidorlaan, enz., allen in Ukkel. Hij was betrokken bij de uitbouw van de buurt van «Ma Campagne» aan de Waterloose Steenweg en de «Globe» aan de Alsembergse Steenweg. Zijn sociale betrokkenheid kwam tot uiting in zijn medewerking aan de bouw van een arbeiderswijk nabij de «Globe». Hij hielp tevens mee aan de uitbouw van het Brusselse tramwegennet.

Hij sponsorde eveneens wetenschappelijke activiteiten zoals de expeditie van Adrien de Gerlache op Antarctica van 1897 tot 1898 waar de «Brugmannbergen» naar hem verwijzen.

Op het ogenblik dat Alfred Brugmann de toestemming gaf het fegaat van zijn broer, Georges Brugmann, gedeeltelijk aan te wenden voor de bouw van een nieuw ziekenhuis, hadden de Algemene Raad van de Godshuizen en het stadsbestuur de beeldhouwer Juliaan Dillens de opdracht gegeven een beeld van Georges Brugmann te ontwerpen als erkentelijkheid voor zijn talrijke schenkingen.
Aangezien het nieuwe ziekenhuis de naam «Brugmann» kreeg, besloot men de buste in het nieuwe ziekenhuis, net voor de ingang, te plaatsen.

Dit standbeeld uit wit Carrara-marmer is ontworpen door de Belgische beeldhouwer Julien Dillens (1849-1904). Het stelt de buste van Georges Brugmann voor, omringd door twee allegorische vrouwenfiguren die het Lijden en de Erkentelijkheid uitbeelden.

In 1998, ter gelegenheid van de 75^e verjaardag van UVC Brugmann, heeft de Stad Brussel de restauratie van deze buste voor zijn rekening genomen.

Meer informatie over de geschiedenis van het UVC Brugmann.