Eind 19e eeuw werd de Brusselse Algemene Raad der Godshuizen geconfronteerd met het probleem van de veroudering van zijn ziekenhuizen. De uitgevoerde verbouwings- en moderniseringswerken van het Sint-Jans- en het Sint-Pietersziekenhuis slorpten zeer veel geld op en bleken onvoldoende om de vooruitgang van de geneeskunde te volgen. De bouw van een nieuw ziekenhuis drong zich op.
Bij zijn overlijden, in 1900, liet Georges Brugmann, een filantropische bankier, een legaat van 5 miljoen BEF na aan de Algemene Raad van de Godshuizen voor de bouw van een hospitaal voor herstellenden. Uiteindelijk gaf de Raad voorkeur aan de bouw van een nieuw ziekenhuis verbonden aan de Faculteit Geneeskunde van de ULB. Een akkoord hierover werd bereikt met de uitvoerder van het testament, het Brusselse Stadsbestuur en de Raad der Godshuizen.
Victor Horta werd aangeduid als architect in 1906. Ook voor Horta was de bouw van een ziekenhuis een nieuwe uitdaging.
De architecturale strategie is reeds grotendeels uitgestippeld op basis van de aanbevelingen van de geneesheren-diensthoofden, iets wat in die tijd ongebruikelijk was. Voor de eerste keer zal een Brussels hospitaal een horizontale structuur vertonen. Door het revolutionaire ontwerp van de paviljoenen kan het besmettingsgevaar beperkt worden. De verschillende gebouwen, die in het midden van de parkstructuur geplaatst worden, geven voorrang aan het menselijk aspect.
De eerste steen wordt gelegd in 1911 en op het einde van de eerste wereldoorlog, kan het hospitaal reeds de gewonden die van het front komen, opvangen. Op 18 juni 1923 wordt het ziekenhuis officieel ingehuldigd (en sinds 1923 verstrekt men onderwijs verpleegkunde op de Campus).
De huidige site Horta is niet echt “Art Nouveau” want Horta dacht dat bogen en wendingen niet echt geschikt waren voor een ziekenhuisarchitectuur. In de loop der tijden is het Brugmannhospitaal, een voorbeeld van moderniteit gebleven, dat wereldwijd bewonderd wordt, zowel door de ziekenhuiswereld als door architectuurliefhebbers.Op de Campus juichten deze laatsten bovendien een andere belangrijkeverwezenlijking toe, namelijk de Koningin Elisabeth Stichting, gebouwd door architect Henry Lacoste, en ingehuldigd in 1933.
Alhoewel de site Victor Horta van het UVC Brugmann vernieuwd werd om tegemoet te komen aan de eisen van de moderne geneeskunde en uitgerust werd om het comfort van zijn zieken te verzekeren, heeft het niettemin zijn structuur van paviljoenen gelegen in een oase van groen behouden.
Het ziekenhuis van Schaarbeek werd in oktober 1976 herdoopt in VC Paul Brien, ter nagedachtenis van de befaamde bioloog en onderzoeker, professor aan de ULB. Bij de plechtige opening van het hospitalisatiegebouw in 1992 is aan de naam New toegevoegd. Op 1 juli 1999, het VC Paul Brien is opgenomen in het Ziekenhuisvereniging van Brussel en Schaerbeek - Universitair Verplegingscentrum Brugmann als site Paul Brien.
Sinds 24 maart 2000, tussen de Stad Brussel en haar OCMW, de gemeente Schaerbeek en haar OCMW, de gemeente Jette en haar OCMW, de doktersvereniging van het UVC Brugmann, de Université Libre de Bruxelles en de Vrije Universiteit Brussel werd een publiekrechtelijke vereniging opgericht, die onderworpen is aan Hoofdstuk XII van de organieke wet van 8 juli 1976 op de openbare centra voor maatschappelijk welzijn. De naam van deze vereniging is Ziekenhuisvereniging van Brussel en Schaerbeek - Universitair Verplegingscentrum Brugmann. Het ziekenhuissite van Jette (gespecialiseerd in readaptatie) is dus opgenomen in het Ziekenhuisvereniging UVC Brugmann als site René Magritte.
Om een beter comfort te verzekeren
aan de patiënten, werden in januari 2007 deze revalidatiebedden (alsmede
24 gespecialiseerde locomotorische/cardiopulmonaire bedden van het Revalidatiecentrum
Heizel-Brugmann) op de site van het Militair
Hospitaalcentrum (NOH) overgebracht, om de site
Koningin Astrid van het UVC Brugmann te worden.
De capaciteit van het UVC Brugmann is tot 854 bedden
verhoogd (drie sites : Victor Horta te Laken, Paul Brien te
Schaarbeek en Koningin Astrid te Neder-Over-Heembeek).
In 1992, lanceren de autoriteiten van het Brusselse OCMW zich in een groots wederopbouw-project. Het ziekenhuis wordt in zijn totaliteit herdacht om het een functionaliteit te geven voor het heden en voor de toekomst, om de Horta-architectuur te redden en om een eenheid te hervinden in de aanleg van de site.
Enkele van de voltooide projecten :