De algemene benadering is geïnspireerd op een psycho-medisch-sociaal model voor geestesstoornissen.
Bepaalde stoornissen hebben essentieel een psychologische oorsprong. Ze houden verband met relationele moeilijkheden die zich in de ontwikkeling hebben voorgedaan : inadequate gezinssituaties, excessief geweld, gebrek aan respect voor de eigenwaarde, tekort aan warmte en dialoog, gebrek aan structuur, gebrek aan motivatie, geheimen die zwaar wegen, enz.). Andere stoornissen vinden hun oorsprong in neurologisch dysfuncties, en hebben soms te maken met erfelijkheidsfactoren. De neuronen (zenuwcellen) van de hersenen kunnen in verband gebracht worden met verscheidene stoornissen (vertraagdheid, inadequate opgejaagdheid, epileptische stoornissen, functiestoornissen).
Nog andere stoornissen zijn gelieerd aan sociale omgevingsfactoren. Als men geboren is in een problematische sociale omgeving, kunnen psychologische behoeften maar al te vaak in het gedrang komen als eerst de levensnoodzakelijke vitale behoeften moeten bevredigd worden.
Sociale reïntegratie, eenzaamheid, aanpassingsmoeilijkheden (verlies van een familielid, verlies van werk, van financiële middelen) maken de behandeling nog complexer.
In veel gevallen speelt de ene oorzaak op de andere in, wat het nog moeilijker maakt. Zeer zelden treffen we "zware" psychologische problemen aan (door problemen die geen enkel lichamelijk aspect inhouden), het is eveneens uitzonderlijk dat lichamelijk dysfunctioneren het geheel van de probleemomschrijving verklaart.
De oorzaken zijn bijna altijd veelvuldig en daarom bestaat onze behandelingsoptiek erin om een globale benadering toe te passen, waarbij we bij voor elke patiënt het geheel van deze drie aspecten benaderen. Het behandelingsprogramma omvat aldus zowel psychofarmacologische, psychotherapeutische als sociale interventies. Specifieke programma's worden ontwikkeld voor de diverse psychiatrische problemen door multidisciplinaire teams, waaronder psychiaters, psychologen, verpleegkundigen, maatschappelijk werkers, enz.
Er wordt speciaal aandacht besteed aan de benadering van maatschappelijke problemen: psychogeriatrie, toxicomanie, stadsgeweld, familiaal dysfunctioneren, transculturele psychiatrie (met Mediterrane of Afrikaanse bevolkingsgroepen).