De borst is nauw verbonden met de vrouwelijkheid, de zinnelijkheid en de zelfwaardering.
Het gedeeltelijk of totaal verwijderen van een borst is een harde beproeving en wordt ervaren als een verminking, een aantasting van de eigenwaarde, van het vrouw-zijn ; het geeft een gevoel van schuld, schaamte, het wakkert de vrees aan om verlaten te worden, om te recidiveren.
Tegenwoordig is borstreconstructie toegankelijk voor elke patiënte die een ingreep wegens borstkanker heeft ondergaan. Er bestaan verschillende technieken en de keuze wordt bepaald in functie van de wensen en de lichaamsbouw van de patiënte, alsmede van de staat van de mastectomiezone. Dankzij de gecombineerde werking van de senoloog en van de plastisch chirurg, kan de borstreconstructie in bepaalde gevallen gebeuren op het ogenblik van de mastectomie ; men spreekt in dit geval over een onmiddellijke borstreconstructie.
De vrees dat borstreconstructie het risico op recidive zou verhogen is ongegrond. De vroegtijdige opsporing van een recidive wordt niet verstoord door de reconstructie.
Meer informatie over de borstkliniek of over de dienst Plastische Heelkunde.