Mieke Cannie, het nieuwe hoofd van de dienst Radiologie en medische Beeldvorming van het UVCB

Sinds mei 2015 is prof. Mieke Cannie hoofd van de dienst Radiologie en Medische Beeldvorming. Haar ambities? Doorgaan met technologische vernieuwing, samenwerkingsverbanden aangaan, specialisatie aanmoedigen en het wetenschappelijk onderzoek promoten. Een gesprek.

Prof. Mieke Cannie is zeker geen onbekende in het UVC Brugmann: ze werkt hier al sinds 2008, nadat ze haar doctoraatstitel behaalde aan de KU Leuven.
Haar benoeming tot diensthoofd is trouwens geen toeval, want ze was al eerder respectievelijk adjunct-kliniekhoofd en kliniekhoofd. Een optimale voorbereiding dus voor haar nieuwe functies.

Haar hart lag zowel bij de radiologie als bij de gynaecologie

Als we terugblikken op haar medische loopbaan, blijkt het echter niet evident dat ze zo’n verantwoordelijke en tijdrovende functie zou aanvaarden.
"Toen ik mijn diploma geneeskunde behaalde, aarzelde ik sterk tussen gynaecologie en radiologie. Gynaecologie trok me aan omwille van het romantische karakter van het beroep namelijk het op de wereld brengen van baby’s, aan de andere kant was er ook de fascinerende wereld van radiologie.” Uiteindelijk haalt haar kinderwens haar over de streep: “Ik wilde een gezin stichten en voldoende tijd hebben om mijn kinderen te zien opgroeien. Ik wist dat gynaecologie, met haar onregelmatige werkuren moeilijk verzoenbaar zou zijn met mijn wens om een stabiel gezin te stichten. Dus koos ik uiteindelijk voor radiologie, maar ik specialiseerde me wel in de beeldvorming van de vrouw en foetus en vond in deze subspecialisatie het juiste evenwicht tussen beide specialisaties. Ik had toen zeker nog niet de ambitie om een dienst te leiden.”

Een betere behandeling voor de patiënt

Uiteindelijk groeit haar ambitie uit haar jarenlange ervaring op de dienst radiologie en medische beeldvorming. “Toen ik om mij heen keek, zag ik dat er heel wat dingen voor verbetering vatbaar waren, kwestie van onze patiënten een betere en snellere behandeling te bieden.” Dit gegeven doet haar de knoop doorhakken en verschillende nieuwe projecten op te starten.

“Mijn eerste grote uitdaging als nieuwe diensthoofd is: de bestaande apparatuur functioneler en doeltreff ender te maken. Sinds kort stellen we alle beeldvormingsmateriaal van de dienst radiologie op een beveiligde manier beschikbaar via het internet. Een ander project zorgt ervoor dat het gedicteerde protocol van de radioloog onmiddellijk door een spraakherkennings soft ware in geschreven tekst in ons systeem terecht komt.”

De radioloog binnen een multidisciplinair team

Ander stokpaardje van Mieke Cannie: de samenwerking tussen radiologen en andere artsen stimuleren.
“Vandaag kan de radioloog het zich niet langer veroorloven om op zijn eiland te blijven werken. Hij bekleedt vandaag de dag een belangrijke plaats binnen het multidisciplinaire team dat de patiënt begeleidt. Zo kan hij de specialist of de behandelend arts helpen om het meest geschikte onderzoek te bepalen. Een rol die hij des te beter kan vervullen als hij gespecialiseerd is in een specifiek domein, zodat hij perfect vertrouwd is met het orgaan of de lichaamsregio in kwestie.”

Tot slot is vooruitgang in de geneeskunde voor Mieke Cannie uitgesloten zonder wetenschappelijk onderzoek.
“Ik zal dan ook de nadruk leggen op de cruciale rol van research en dit in samenwerking met andere Belgische en buitenlandse universitaire centra zoals bijvoorbeeld het Great Ormond Street Hospital in Londen.” Stuk voor stuk grote uitdagingen, waar ze echter niet bang voor is, want ze kan naar eigen zeggen rekenen op een uitstekende gemotiveerde ploeg. “Ik heb een uitgebreid team radiologen, verpleegkundigen, technologen en secretaressen achter mij staan, en dat is een absoluut pluspunt”, besluit ze.

Auteur : Elise Dubuisson
Bron : Osiris News (nr 42, maart-mei 2016)