Antoine Depage (1862-1925)

Antoine Depage, geboren in 1862 in Bosvoorde, leeft tijdens zijn jeugd met zijn 6 broers vrij in de natuur wat hem de smaak voor zelfstandigheid, avontuur en strijdlust geeft .  Het is een ongedisciplineerde leerling en aan het einde van zijn moeizame studies, houdt hij zich eerst bezig met de ouderlijke boerderij.  In 1880 schrijft hij zich in aan de ULB, op aanraden van zijn vrienden en buren, de familie Solvay.  Hij schrijft zich “toevallig” in aan de Faculteit Geneeskunde.  In het begin van zijn universitaire studies is hij een middelmatig student, maar later dweept hij met de klinische stages als extern in de dienst Heelkunde van professor Thiriar.  In 1887 verkrijgt hij de titel van Dokter in de Geneeskunde met de hoogste onderscheiding.

Hij is maar 27 jaar oud wanneer hij tot Professor benoemd wordt aan de universiteit.  Hij wordt één van de pioniers van de Belgische heelkunde op het einde van de 19de eeuw.  Hij publiceert meer dan honderd artikels in verschillende nationale en internationale tijdschriften.
In 1886 krijgt hij de prijs van de Koninklijke Vereniging voor Medische en Natuurlijke Wetenschappen voor zijn eerste scriptie over de heelkundige ingrepen voor galstenen.
Paul Héger merkt hem op, geeft hem de intellectuele vorming die hij mist en prent hem de wetenschappelijke discipline in.
Depage ontmoet Marie Picard en trouwt met haar in 1893.  Gedurende 22 jaar is zij de meest efficiënte en scherpzinnige medewerkster van haar man zijn.
In 1888 wordt Antoine Depage benoemd tot assistent in de dienst autopsies van het St-Pietersziekenhuis.  Hij reist : Leipzig, Wenen, en dan Praag.  Gedurende deze reizen krijgt zijn aggregatiethesis over bottuberculose vorm, thesis die hij in 1890 verdedigt voor de Faculteit Geneeskunde..
In 1895 werd hij diensthoofd van de Heelkunde van het Verpleeghuis.  In 1904 gaat hij naar het St Janziekenhuis.  En in 1912 volgt hij zijn leermeester, Professor Thiriar op, als Professor van de heelkundige kliniek van het St. Pietersziekenhuis.  Hij werd benoemd als Professor Uitwendige Ziekten aan de ULB.

Als arts zonder grenzen avant la lettre, vertrekt hij, in opdracht van het Rode Kruis van België, naar de Balkanlanden (Turkije, Bulgarije en Servië) met zijn vrouw en één van zijn zonen.

Hij is één van de stichters en de eerste Algemene Secretaris van de Internationale Vereniging van Heelkunde (1902-1912).

In 1907 sticht hij de eerste verpleegstersschool en vertrouwt de directie toe aan Edith Cavell (Engelse verpleegster).
Hij laat een modern heelkundig instituut bouwen aan het Georges Brugmannplein te Elsene.
Hij schrijft samen met zijn vrienden, Vandervelde en Cheval, een werk : “Het bouwen van ziekenhuizen”.
Vanaf 1906 verzet hij zich tegen het project voor de bouw van een nieuw openbaar ziekenhuis toevertrouwd aan Victor Horta.

Desondanks zal hij het eerste Diensthoofd worden van de Heelkunde van het Brugmannziekenhuis (1923).
Gedurende de Eerste Wereldoorlog werd Depage aangewezen als Hoofdgeneesheer van het Ziekenhuis “l’Océan” in De Panne (2000 bedden tijdens de moeilijkste momenten van de oorlog).

De ontwikkeling van de chirurgische debridement als benaderingswijze van de oorlogsletsels is één van de voornaamste aanwinsten voor de medische gemeenschap, te danken aan het “heelkundige” genie Antoine Depage.

Zijn echtgenote, Marie Depage, komt op tragische wijze om het leven in mei 1915, tijdens de scheepsramp van de “Lusitania”.  Zij was op terugreis van een succesvolle conferentie in de Verenigde Staten voor fondsenwerving ten voordele van het ziekenhuis ‘l’Océan”.

In augustus 1915 verneemt Dokter Depage de arrestatie en de executie van Edith Cavell die een actieve rol speelde in een vluchtnetwerk van Engelse soldaten.

In 1923 werkt hij, in samenwerking met de universiteit, aan de stichting van de dienst voor radiumtherapie in het Brugmannziekenhuis.  In 1924 neemt dit project een belangrijke wending  : de toekomstige dienst voor tumoren van het Brugmannziekenhuis is niet alleen samengesteld uit een medisch behandelingsdepartement van 20 bedden, afhankelijk van de heelkunde, maar ook uit een onderzoeksdepartement, bestaande uit verschillende laboratoria (fysica, biologie, klinische onderzoeken en bloedafname). Deze dienst vormt de voorloper van het huidige Jules Bordet Instituut.

Antoine Depage sterft op 10 augustus 1925 in Den Haag na een langdurige ziekte.

Hij heeft zijn naam gegeven aan een van de vleugels van het gebouw E (site Horta).

Meer informatie over de geschiedenis van het UVC Brugmann.